Ricardo over: het leven als een homoseksuele man en de daarbijbehorende aannames

YOUBELONG2

RICARDO VERTELT OVER HET LEVEN ALS EEN HOMOSEKSUELE MAN EN DE AANNAMENS DIE DAARBIJ HOREN ‘Dat is zo’n ongelofelijk respectloze aanname als jij denkt dat ik op iedere gast kan geilen, ja dat slaat gewoon nergens op.’ 

05.12.2019 | 18:30 UUR | AMIRAH IBRAHIM

Ricardo (39) is op zijn 21^ste uit de kast gekomen, ondanks het grote taboe dat er toen omheen hing. Ricardo heeft een mooie lijst aan werkervaring opgebouwd als visagist, stylist en kapper zowel voor als achter de schermen. 

UIT DE KAST

“Mijn moeder riep altijd uit bezorgdheid, het wordt tijd dat je een meid krijgt want dan kan ik oma worden. Niet beseffende dat dat voor mij de grootste prikkel was waardoor ik het lang niet durfde te zeggen.”

VROEGER

“Ik heb me vroeger ang buitengesloten gevoeld, heel lang zelfs. Sowieso tot mijn 21ste voelde het zo, alleen toen begreep ik in een keer waarom ik anders was al die tijd. Daarna heb ik altijd nog moeten strijden om te mogen zijn wie ik ben.”

RELIGIE

“Ik hoor in geen enkele religie thuis. Dus het was een zoektocht waar ik elke keer weer heel erg beducht uitkwam; ik mag niet geloven want ik mag volgens hun overtuigingen niet eens bestaan.”

VRIENDSCHAPPEN

“Vriendschappen met mannen waren heel moeilijk. Want uiteindelijk komt er toch een keer dat moment dat ze vragen of je verliefd op hen bent. Dus de bedreiging voor de mannen was een hele issue waardoor ik me weer buitengesloten voelde van die vriendschappen, zelfs dat kon ik dus niet aangaan, want iedereen is bang voor mij.”

HUIDIGE MAATSCHAPPIJ

“Ik denk zeker in de huidige maatschappij dat we te maken hebben met heel veel cultuurstromen en daarin zit een nieuwe problematiek. Die nemen ook hun denkbeelden en hun drogbeelden mee. Daarin zit dus nu weer het gevecht dat jongeren afkomstig uit bijvoorbeeld moslimlanden, waar het gewoon een zwaar verbod heeft op homoseksualiteit, zo opgevoed zijn met normen en waarden waarbij het niet geaccepteerd is. Wij als Nederland waren heel tolerant. Wij zijn een van de eerste landen waarin het openlijk mag, iedereen mag zijn wie hij is en daar staan we dan ook voor. We zijn nu een paar jaar verder natuurlijk en een merendeel heeft er geen problemen mee. In deze generatie zijn ze heel erg openbaar, want iedereen vindt het oké, iedereen vindt het interessant en iedereen staat er ook open voor. Het boeit allemaal niet zo veel meer. Positief, maar we hebben er natuurlijk nog wel wat mee te doen met die cultuurwisselingen, maar ik denk dat dat zichzelf gaat oplossen. De jongeren generatie zal mensen erin mee trekken.”